«غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی»، نماینده پیشین مردم رشت در مجلس شورای اسلامی درباره مشکلاتِ تولیدکنندگان برنج و بحثِ ممنوعیت واردات این محصول در زمان برداشت در شمال کشور به خبرنگار برنج نیوز گفت: چند نکته درباره برنج وجود دارد. مشکلی که بسیاری از کشاورزان دارند این است که می گویند زمین‌هایشان به لحاظ کشت، کارآیی لازم را ندارند. از این رو کشاورزان به تغییر کاربری زمین ها روی آورده که این موجب از بین رفتن ارزش اقتصادی آن زمین‌ها نیز می‌شود.
وی افزود: این در حالی است که در کشورهای پیشرفته، اقدام مهمی که در ارتباط با کشاورزان انجام می‌دهند این است که تفاوت ارزش افزوده زمین کشاورزی را به صورت سالیانه به کشاورزان پرداخت می‌کنند اما متاسفانه در ایران این گونه نیست. در ایران به کشاورزان گفته می‌شود که فقط باید کشاورزی کنید و نباید کشاورزی تعطیل شود.
جعفرزاده ایمن‌آبادی ادامه داد: دولت ابتدا باید چند اقدام را در دستور کار خود قرار می‌داد که در این چندسال اخیر، روند آن کُند بوده است. یکی مسئله مکانیزاسیون حوزه کشاورزی است بدین معنا که کشاورزان با صَرف هزینه کمتری، به تولید بپردازند. این شیوه مستلزم ، آن است که از روش های سنتی دور شده و به مکانیزاسیون روی آورند.
نماینده پیشین مردم رشت عنوان کرد: برای مکانیزاسیون به ماشین آلات صنعتی نیاز است که با قیمت ارزان نمی‌توان آنها را خریداری کرد. دیگر مشکلِ بخش کشاورزی، افزایش راندمان آب است چراکه مشخص نیست تا چه حد حجمِ آب را به زمین های زراعی کشاورزان تحویل می‌دهند. در واقع در ازای آبی که از سد آزاد می کنند به همان نسبت از کشاورزان پول دریافت می‌کنند. همه این فاکتورها از جمله فقدانِ کارخانجات شالیکوبی پیشرفته که کمترین خورد شده برنج را داشته باشد موجب شده کشاورزیِ برنج غیراقتصادی تلقی شود.
وی با بیان اینکه دولت نیز هیچ حمایتی در این زمینه نمی کند، عنوان کرد: انتظار ِما، تضمین خریدِ برنج از سوی دولت بود نه خریدِ تضمینی برنج. خریدِ تضمینی بدین معناست که دولت به کشاورزان اعلام می‌کند که برنج کشاورزان را خریداری می‌کند و آن را طبقِ نرخ روز قیمت گذاری می‌کند این در حالی است که در تضمینِ خرید، دولت با کشاورزان قرارداد منعقد می‌کند و اعلام می‌کند اگر فلان محصولِ برنج کاشته شود فلان قیمت خریداری می‌شود.
نماینده پیشین مردم رشت با تاکید بر اینکه باید به دنبال تضمینِ خرید برنج باشیم، تصریح کرد: گرچه هیچ کدام از این دو رخ نمی دهد. نبودِ تضمین خرید برنج بسیار مهم است. در عین حال دولت به صورت کارشناسی شده آمایشی ندارد که کدام محصول، پرمحصول است. همه این عوامل موجب غیراقتصادی شدن برنج شده است. دولت در این زمینه کم کاری بسیاری انجام داده است.
جعفرزاده ایمن آبادی با اشاره به ممنوعیت واردات برنج در زمان برداشت این محصول نیز گفت: در زمانی که در کشور، برنج موجود است و کشاورزان نیز در حال برداشت تولیدات برنج خود هستند دولت باید این برنج ها را از کشاورزان خریداری کند. به جای اینکه تعرفه واردات برنج را کاهش دهد و برنج وارد کند، به قیمت تمام شده، برنج را خریداری کند و به مردم با سوبسید عرضه کند تا بتواند کشاورزی را حفظ کند. زمانی که دولت اقدام به واردات برنج می کند به تولیدات داخل صدمه وارد می کند.
ایمن آبادی عنوان کرد: قانونی که داریم این است که سه ماه قبل از برداشت نباید واردات صورت گیرد اما متاسفانه دولت به بهانه عرضه و تقاضا، اقدام به واردات می‌کند. تمام کارخانجات شالیکوبی پُر از برنج است که دولت می تواند آنها را از کشاورزان خریداری کند و با سوبسید به مردم عرضه کند.